Rytuały są niezbędna częścią naszego życia – nadają mu określony porządek i cel. Są powtarzalne i celowe. Jednak nie zawsze. Czasem wykonujemy je żeby pożegnać ukochaną osobę (piękny „Baby Blue”) czasem, by poradzić sobie z własnym dyskomfortem ( „Anonymous Confession”) czasem, by odnaleźć i zatracić się w dzikości świec, tarota i duchowych niedefiniowalnych praktyk („The Shadows that inhabit me”). Rytuały są przyporządkowane logice snu ale mogą też stanowić jednorazowy, kojący spektakl pomagający nam zrozumieć własną seksualność. Bo seksualność sama w sobie, bez ograniczeń, wolna i nieokiełznana przez kulturę – jest najlepszym i najważniejszym rytuałem.