Ciało jest centrum politycznego oporu. A polityczny opór jest m.in centrum postpornosfery. Film „So filthy and so happy” to najlepszy przykład poetyckiego lecz rownież zaangażowanego społecznie kina. Jest to opowieść o jednej z najbarwniejszych postaci chilijskiej sceny

trans – artystce Hija de Perra, która po swojej śmierci w 2014 roku stała się ikoną oporu undergroundowej kultury południowoamerykańskiej. Film został zmontowany z archiwalnych i niepublikowanych nagrań i pokazuje kim była tak naprawdę Hija i jak sztuka, którą się zajmowała, zmieniła polityczny krajobraz nie tylko samego Chile ale także szeroko rozumianej kultury południowej Ameryki. Hija de Perra – której podobizny zdobią mury Santiago i wielu innych miast, która pojawia się w różnych postaciach na demonstracjach politycznych, w trakcie walk ulicznych i która stała się częścią dziedzictwa podziemnej wizualnej sztuki chilijskiej stanowić może – zwłaszcza w Polsce – inspirację do podejmowania działań w walce kwestionującej genderowe normy i tożsamości.