DZIEDZICTWO OPORU

Osoby kuratorskie: Walter Crasshole, Jurgen Bruning

Kino queer od zawsze zajmowało się seksualnością, ale w swojej kilkudziesięcioletniej historii filmy te mają jeszcze jedną wspólną cechę: są orędownikami kultury oporu. Oporu przeciwko normatywnej seksualności, patriarchalnej hegemonii, kapitalizmowi… Kino queer przez lata buntowało się przeciwko wielu formom opresji i nadal będzie opierać się kolejnym formom w przyszłości.

W tym roku na zaproszenie PPAF – kuratorzy Pornfilmfestival Berlin, Jürgen Brüning i Walter Crasshole, prezentują program filmów odzwierciedlających to dziedzictwo.

W komedii Michaela Kalmana z 1972 roku, żeński personel obskurnego hotelu w San Francisco korzysta z nauk Karola Marksa, aby zbuntować się przeciwko faszystowskiemu kierownictwu hotelu – które bierze wszystkie pieniądze, podczas gdy dziewczyny wykonują całą pracę – odnosząc się w ten sposób do krytyki kapitalizmu, ale także samej pasożytniczej dynamiki alfons / osoba pracująca seksualnie. Jest to film kampowy, niskobudżetowy (wiele z „dziewczyn” było prawdziwymi performerkami_rami drag) z kulminacyjnym pokazem burleski, w którym występuje najpopularniejsza awangardowa grupa tamtej epoki: the Cocketess. Film jest nie tylko hymnem przeciwko opresyjnej dynamice pracy, ale także wspaniałym portretem radykalnego i wywrotowego San Francisco, które niestety już nie istnieje.